Bij experimenteren gaan er ook regelmatig dingen mis. Al kun je je afvragen wat misgaan betekend? Wanneer gaat er iets daadwerkelijk mis zodat het niet meer te herstellen valt? Dat kan inderdaad voorkomen, de enige oplossing is dat je je oorspronkelijke idee loslaat. Vergeet wat je eigenlijk in gedachten had, leg het werk desnoods weg voor een poosje. Kijk er dan op terug en voeg een nieuwe laag toe. Als je vast zal blijven houden aan je oorspronkelijke idee is je werk pas echt mislukt.
Deze week deed ik proeven met de groene patina, ik zag geen verschil en beschouwde mijn proef als mislukt. (Overigens heb ik nog geen tijd gehad om de proef over te doen, dat komt wel.) Zoals ik al zei, misschien had ik een donkere onderlaag moeten nemen? Tja en wat als je dus in plaats van een donkere onderlaag een donkere toplaag neemt? Dus heb ik voorzichtig wat donkere verf toegevoegd (laag twee) en daarna heb ik wat tekststempels gebruikt (laag drie) De proefjes zijn nu klaar om tot ATC omgeturnd te worden. Conclusie, als ik vast had gehouden aan mijn patina idee was dit werk mislukt. Tot zover dus mijn visie op mislukkingen. Ik gebruik dit gegeven regelmatig, ik hou namelijk niet van mislukkingen en probeer alles altijd weer positief om te slaan maar nu een lastige….overigens beschouw ik dit ook als uitdaging!!! Ik heb een stuk Lutrador geverfd met een donkere kleur, erover heen crackle medium en een toplaag, gebeurde helemaal niets! Een beetje gefrustreerd heb ik het oppervlak bewerkt met een paletmes tot deze structuur….mislukt dus. Vandaag heb ik hetzelfde gegeven herhaald op canvas, maar ik heb de toplaag verdund met water, deze keer kreeg ik een prachtige crackelee. Rijst bij mij de vraag: ligt het aan de Lutrador of was de verf de eerste keer te dik? Hoe breng ik een huwelijk tot stand tussen stof en verf en wat ga ik nu met mijn mislukte Lutrador doen, met andere woorden: wat wordt mijn tweede laag?

During experimenting there are also things that goes wrong. Although you can ask yourself what is the meaning of wrong? When does something goes wrong so badly that it is damaged beyond repair. It is possible, the only solution is to skip your original idea. Forget what you had in mind, if necessary put it away for a while. Look back at it and add another layer. If you keep holding on to your original idea, sure your work has failed. This week I did a test with the green patina, I didn’t see no difference and consider my test failed. (By the way, I didn’t had the time yet to repeat the test, but it will come) So, like I said before, maybe I should had taken a darker colour underneath? So, what if you take instead of a darker colour underneath, a darker colour on top? I carefully added some dark paint on it (layer two) and after that I used some text stamps on it (layer three) The test are now ready to become ATC’s. Conclusion: if I stick on my patina idea, this piece had failed. So far my vision on failures. I use this factor often, I actually don’t like failures and I am, always trying to turn thing for the best, but now I have a tricky one…although I consider this as a challenge!!! I painted a piece of Lutrador with a dark colour, added some crackle paint and a top layer of paint, nothing happened! A bit frustrated I attacked the surface with a palette knife till it became this structure…so, failed. Today I did the same thing on canvas, but I diluted the paint with water, this time I got a beautiful crackle. Now I ask myself this question: Was it the Lutrador or was the paint too thick the first time? How do I accomplish a marriage between fabric and paint this time and what am I gonna do with the failed piece of Lutrador, in other words: What do I use for a second layer?